Μπράβο στην ΕΟΚ !!!

Του Γιώργου Κογκαλίδη 19/07/2010 (23:40) 

Η σχέση μου με την ΕΟΚ απέχει από το να χαρακτηριστεί "αγαστή". Το "ΜΠΡΑΒΟ", λοιπόν, που γράφω και που είναι με κεφαλαία γράμματα, είναι λίγο για να αποδώσει την προσπάθεια, την οποία κατέβαλαν παράγοντες όπως ο Γιώργος Κόνιαρης, ο Τάκης Μπακογιώργος, μα πάνω και πρώτα απ' όλους ο Γιώργος Βασιλακόπουλος. 

Στο συγκεκριμένο ζήτημα, του νεαρού Άλφα Ντιαλό, βγάζω το καπέλο στον κ. Βασιλακόπουλο, που λειτούργησε όχι ως μεγάλος παράγοντας, αλλά ως άνθρωπος. Ποιος είναι ο Άλφα Ντιαλό; 

Ένα 18χρόνο παιδί (τα κλείνει τον Οκτώβριο) ύψους 2.10, με άνοιγμα χεριών 2.27! Είναι ένα από τα παιδιά που ταξιδεύουν για τη Λιθουανία, προκειμένου για το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κάτω των 18, που ξεκινά την Πέμπτη. 

Ο Ντιαλό έχει Έλληνα πατέρα, ενώ η μητέρα του είναι από τη Δημοκρατία της Γουινέας. Βρίσκεται πολύ καιρό στην Ελλάδα και από σήμερα μπορεί να αγωνιστεί ως Έλληνας παίκτης. 

Το basketblog.gr γνώριζε από την πρώτη στιγμή την πορεία του μικρού. Το γνώριζαν και άλλοι δημοσιογράφοι, όμως επειδή η περίπτωσή του ήταν ιδιαίτερη δεν αφήσαμε τον παραμικρό υπαινιγμό. Γράφουμε τώρα, το 10% όσων γνωρίζουμε, αφού το… νερό μπήκε στο αυλάκι, λέγοντας άλλο ένα "μπράβο" στους συναδέλφους (από τη Λάρισα) που κράτησαν το… μυστικό, αντί να παινέψουμε το σπίτι μας, που έχουμε πρώτοι το θέμα. 

Ο μικρός είναι ένα βασανισμένο, αλλά πανέξυπνο παιδί. Μιλά τρεις γλώσσες, γαλλικά, αγγλικά (έμαθε τον τελευταίο χρόνο) και ελληνικά, αλλά ζητά να του μιλούν ελληνικά. 

Η υπόθεσή του ήταν λεπτή και ιδιαίτερη κι εμείς δεν σκοπεύουμε να την αποκαλύψουμε. Η ΕΟΚ χειρίστηκε πολύ λεπτά την ιστορία, με τον ΓιώργοΒασιλακόπουλο να την παρακολουθεί από κοντά, να συνδράμει ηθικά και υλικά (κι εδώ δεν θα επεκταθούμε). Αγώνα πραγματικό έκαναν Κόνιαρης και Μπακογιώργος, να λύσουν ένα βουνό προβλημάτων (γραφειοκρατικά τα περισσότερα). Λες και ήταν δικό τους παιδί… 

Μην φανταστείτε πως πρόκειται για… ταλέντο. Μοιάζει με ακατέργαστο διαμάντι, αλλά κανείς δεν ξέρει αν θα παίξει μπάσκετ. Εδώ και 11 μήνες ασχολείται με το σπορ, δεν έχει παίξει ούτε έναν επίσημο αγώνα (!) και ενδέχεται να κάνει ντεμπούτο στην Εθνική. 

Ο Θάνος Κουκουράβας πήρε την επιμέλεια και ήταν από τους ανθρώπους που τον στήριξαν. Όπως και οι… συμπαίκτες του (αν μπορεί να ειπωθεί κάτι τέτοιο) στην Ολύμπια, που του πρόσφεραν ρούχα, χρήματα, μα κυρίως αγάπη. Από την Πέμπτη ήταν στην Αθήνα, έκανε προπονήσεις με την Εθνική Εφήβων, όπου βρήκε κι άλλα παιδιά να τον αγκαλιάσουν, να τον κάνουν φίλο τους. 

Όλοι μιλούν με τα καλύτερα λόγια γι' αυτόν, εικόνα μπασκετική δεν έχουμε (ο Γιάννης Σφαιρόπουλος ήταν ο πρώτος που τον έχει δει, σε μια προπόνηση στο περσινό Ακρόπολις), όμως το μήνυμα είναι σαφές και ισχυρό: Το μπάσκετ είναι… πολλά, δεν είναι όμως τα πάντα. 

Υπάρχουν κι άλλα πράγματα και αν το μπάσκετ είναι αφορμή για να κερδίσει ένα παιδί το δικαίωμα στη ζωή, στην αξιοπρέπεια, στην… ελπίδα, τότε το μπάσκετ είναι σημαντικό.