Θα χαρακτήριζα το μπάσκετ ομαδικό άθλημα υψηλού επιπέδου, γιατί απαιτεί τη συγχρονισμένη λειτουργία πολλών δεξιοτήτων ταυτόχρονα, σε συνδυασμό με την ανάγκη λήψεων συνεχών αποφάσεων διαφορετικού είδους (άμυνα-επίθεση) σε μικρό χρονικό διάστημα. Όλα τα παραπάνω αποδεικνύουν ότι το μπάσκετ είναι ένα παιχνίδι που διεξάγεται σε συνθήκες μεγάλης πίεσης και έντονης, πολύ συχνά, φόρτισης. Αυτό είναι ένα σημείο στο οποίο εμείς οι προπονητές πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη σημασία. Ως παίκτης στο παρελθόν, αλλά και ως προπονητής πλέον, πίστευα και πιστεύω ότι η προπόνηση και η ψυχολογία είναι τα βασικότερα στοιχεία για την ετοιμότητα ενός παίκτη και κατ’ επέκταση ολόκληρης της ομάδας.
Η προπόνηση, που με αυτό θα ασχοληθώ στο συγκεκριμένο άρθρο, έχω συμπεράνει ότι πρέπει να διέπεται από δύο βασικές αρχές:
Α) προπόνηση σε συνθήκες παιχνιδιού.
Β) ξεπέρνα τα όρια σου!
Κατά τη γνώμη μου, οι δύο αυτές αρχές όταν εφαρμόζονται σωστά, οργανωμένα και μεθοδικά, απογειώνουν την απόδοση των παικτών ατομικά, αλλά και της ομάδας συνολικά.
Στη πρώτη περίπτωση είναι αναγκαίο η προπόνηση να διεξάγεται σε συνθήκες και ρυθμούς παιχνιδιού. Πως ο παίκτης θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στο παιχνίδι εάν δεν έχει δουλέψει σε παρόμοιες συνθήκες? Πως για παράδειγμα ο σουτέρ θα μπορέσει να βγει από τα screen στο ματς, με τον αμυντικό να τον κυνηγάει, να πάρει τη μπάλα και να σουτάρει γρήγορα και εύστοχα, όταν στη προπόνηση καθημερινά κάνει «χαλαρά σουτάκια»?
Δεν θα ξεχάσω ποτέ το final four των γυναικών το 2006, όπου ως προπονητής των Εσπερίδων στον ημιτελικό θα αντιμετωπίζαμε τον ΠΑΟ, με τους εκπληκτικούς φιλάθλους του να δημιουργούν μια τρομερή ατμόσφαιρα! Για να μπορέσουμε να δουλέψουμε σε συνθήκες παιχνιδιού ζήτησα από τον βοηθό μου και μου έφτιαξε ένα cd με τους αντίπαλους φιλάθλους να πανηγυρίζουν και να λένε συνθήματα! Όλη την εβδομάδα λοιπόν κάναμε προπόνηση με τα μεγάφωνα του γηπέδου να έχουν στη διαπασών το cd αυτό. Ήταν τρομερό! Η προπόνηση γινόταν μόνο με νοήματα αφού κανείς δεν άκουγε τίποτα…
Το Σάββατο στον ημιτελικό οι εκπληκτικοί και ιδιαίτερα συμπαθείς φίλαθλοι του ΠΑΟ ήταν στην εξέδρα, όμως για εμάς ήταν σαν να παίζαμε σε ένα σχεδόν ήσυχο γήπεδο! Είχαμε δουλέψει σε πραγματικές συνθήκες ως προς αυτό που θέλαμε να πετύχουμε και το πετύχαμε!
Στην δεύτερη βασική αρχή, το πιο σημαντικό είναι να καταλάβουν όλοι ότι το πιο σημαντικό που πρέπει να κάνεις εάν θέλεις να φτάσεις ψηλά, είναι να προσπαθείς συνεχώς να ξεπεράσεις τον ίδιο σου τον εαυτό. Αν αυτό σου γίνει τρόπος ζωής, τότε η επιτυχία θα έρθει σίγουρα! Και θα έχει διάρκεια, ποιότητα και θα σου δώσει ιδιαίτερη ικανοποίηση!
Τι ακριβώς εννοώ όμως? Τι πρέπει να κάνεις για να ξεπεράσεις τον εαυτό σου? Είναι πολύ απλό, γιατί βασίζεται σε πολύ απλά πράγματα:
Αν στα σουτ ενός λεπτού βάζεις 15, προσπάθησε να βάλεις 16, μετά 17 κτλ!
Αν βάζεις 7/10 βολές, προσπάθησε να βάλεις 8/10, 9/10 και στόχευσε το 10/10 σταθερά!
Αν το καμικάζι το κάνεις σε 27’’, την άλλη μέρα κάντο 26’’, μετά 25’’!
Αν πρέπει να βγάλεις στη προπόνηση τρεις καλές άμυνες, εσύ βγάλε τέσσερις, μετά πέντε κτλ!
Και ο προπονητής πρέπει να σπάει καθημερινά τα όριά του. Ας καθίσει παραπάνω στον υπολογιστή για να ετοιμάσει μια ακόμα καλύτερη προπόνηση, ας ξενυχτήσει για να ετοιμάσει ένα καλό scouting report ή ας μελετήσει παραπάνω τους παίκτες του, ακόμα και αν χρειαστεί να περάσει κάποιες ώρες πάνω στις σημειώσεις του!
Στον επίλογο θα αναφέρω απλά ότι εμείς οι προπονητές πρέπει να μάθουμε τους παίκτες μας να δουλεύουν σωστά και έξυπνα. Να τους πείσουμε για τα οφέλη της ποιοτικής δουλειάς και να είμαστε πρόθυμοι να τους βοηθήσουμε. Ο προπονητής στο άθλημα μας έχει μεγάλη ευθύνη γιατί η παρέμβαση του είναι άμεση, ανά πάσα στιγμή και επηρεάζει σημαντικά την εξέλιξη όχι μόνο της προπόνησης αλλά και του παιχνιδιού. Έτσι ο τρόπος που θα δουλέψει, θα καθορίσει την εικόνα και το αποτέλεσμα της ομάδας καθώς και την πρόοδο των παικτών ατομικά.
Εύχομαι καλή σεζόν σε όλους!
Αναδημοσίευση από
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου