Βασικές Αρχές Για Επίθεση Σε Άμυνα Ζώνης

Βασικές Αρχές Για Επίθεση Σε Άμυνα Ζώνης



1. Γυρίστε τη μπάλλα. Νικήστε την άμυνα με αδιάκοπο γύρισμα. Δείτε κενό χώρο και περάστε αμέσως τη μπάλλα εκεί. 

2. Κυκλώστε την άμυνα. Επιτεθείτε στην αδύναμη πλευρά είτε από την τυφλή πλευρά είτε από πίσω.

3. Πασάρετε την μπάλλα γρήγορα και με ακρίβεια. 

4. Πάρτε τη μπάλλα με πρόσωπο στο καλάθι σε στάση βολής, όποτε αυτό είναι δυνατόν. 

5. Αναγκάστε τον αμυνόμενο να έρθει προς την μπάλλα πριν να πασάρετε. 

6. Διεισδύστε. Φέρτε τη μπάλλα μέσα στη ρακέτα. Σουτάρετε με στάση σώματος από μέσα προς τα έξω (fade out). 

7. Διεκδικήστε το rebound με δύναμη. Εκμεταλλευτείτε την αδράνεια του αμυνόμενου που απλώς παρακολουθεί το σούτ.

Επίθεση σε Άμυνα Ζώνης


Μην αφήνετε την επίθεση εναντίον άμυνας ζώνης στην τύχη

Η ανάγκη για οργανωμένες επιθέσεις σε άμυνες ζώνης είναι σημαντικός παράγοντας σε κάθε φάση του παιχνιδιού. Οι επιθέσεις εναντίον άμυνας που βασίζεται σε ατομικά μαρκαρίσματα και εναντίον άμυνας ζώνης είναι δύο ξεχωριστές προσπάθειες. Το να επιτίθεσαι ένας εναντίον ενός απαιτεί κυρίως από τον επιτιθέμενο κίνηση και ατομική ικανότητα, ενώ αντίθετα όταν επιτίθεσαι εναντίον άμυνας ζώνης απαιτείται πρωτευόντως κίνηση της μπάλλας και ομαδική προσπάθεια.

Συνεπώς, προτού να επιτεθείτε σε κάποια συγκεκριμένη άμυνα ζώνης, προπονητές και παίκτες θα πρέπει να έχουν αποκτήσει μια πολύ μεγάλη εμπειρία στο παρκέ για τις βασικές αρχές και τις τεχνικές που απαιτούνται ώστε να επιτεθεί κανείς με επιτυχία σε άμυνες που βασίζονται στη ζώνη.

Αν και ο τρόπος ανάπτυξης της ζώνης μπορεί αρχικά να δείχνει ίδιος, ποτέ οι άμυνες ζώνης δύο ομάδων δεν είναι το ίδιο. Κάθε άμυνα ζώνης έχει τα δικά της μοναδικά χαρακτηριστικά. Βασικά διαφέρουν σύμφωνα με το δυναμικό που έχει κάθε ομάδα και τις δυνατότητες εναλλαγής. Για το λόγο αυτό οι προπονητές δεν μπορεί να είναι απλώς θεατές της μπάλλας κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Πρέπει να είναι πάντοτε σε εγρήγορση και να παρακολουθούν τα πάντα. Πρέπει να είναι σε θέση να αναγνωρίζουν αμέσως τα διάφορα σχήματα ζώνης (2-3, 1-2-2, 1-3-1, 2-1-2, κλπ.) και να έχουν την ικανότητα να εντοπίζουν τα δυνατά και αδύνατα σημεία που το κάθε ένα, από τα παραπάνω συστήματα άμυνας ζώνης, παρουσιάζει.