Το διέπραξαν πάλι! Τα τρομερά παιδιά του Πύργου και μια ακόμη πεντάδα για φίλημα τα κατάφεραν και πάλι. Ο Νίκος Παππάς έδειχνε το δεύτερο, ο Σαρικόπουλος με τον Παπανικολάου είχαν στήσει το δικό τους χορό, ο Μπόγρης ξεσπούσε με τον δικό του τρόπο και για τα περσινά, ο Γιαννόπουλος έγινε σε μια στιγμή ένα κουβάρι με τους δικούς του ανθρώπους που ήταν στο γήπεδο, ο Γιάνκοβιτς πριν τη λήξη ακόμη είχε ρίξει το πρώτο μπουγέλο στον φυσιοθεραπευτή της ομάδας Θανάση Ζαμπάρα, με τη λήξη ο Κώστας Νικάκης, αρχηγός της ελληνικής αποστολής είχε ήδη βρεθεί στην αγκαλιά του Λεωνίδα Κασελάκη… Τα στιγμιότυπα πολλά. Κάθε παίκτης, κάθε γωνιά του γηπέδου χάριζε εικόνες. Ουδείς έδωσε σημασία στο τρίποντο του Σεραφίν από τη γωνία που διαμόρφωσε το τελικό 90-85. Ίσως μόνο οι διαιτητές που το μέτρησαν και έγραψαν και τυπικά έναν επίλογο, ο οποίος εδώ και ώρα είχε γραφεί από τους Έλληνες παίκτες. Και φυσικά τον Κώστα Μίσσα και τους συνεργάτες του που μόνο οι ίδιοι γνωρίζουν πόση δουλειά κρύβεται πίσω από αυτόν τον εκπληκτικό τίτλο της Ελλάδας. Από την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου από τη χώρα μας στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων Ανδρών που ολοκληρώθηκε σήμερα στη Ρόδο.
Ο αγώνας ήταν από τους καλύτερους της διοργάνωσης. Διατηρώντας αμείωτο το ενδιαφέρον όσων τον παρακολούθησαν από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό. Ή σχεδόν το τελευταίο, καθώς οι Έλληνες παίκτες είχαν φροντίζει να μην αφήσουν… καρδιοχτύπια για το φινάλε. Η αρχή ήταν καλύτερη πάντως για τους Γάλλους που προηγήθηκαν με 5 πόντους (7-12, 5’10’’). Η Ελλάδα όμως ήταν εκεί, μαζί με την απίστευτη ψυχή και πνεύμα νικητή αυτών των παιδιών, που ανέτρεψαν όλο το σκηνικό για να φτάσουν στο +12 (28-16, 11’30’’) με τρίποντο του Παπανικολάου και την ομάδα συνολικά να έχει ως εκείνη τη στιγμή 6/10 από τα 6μ25.
Οι «τρικολόρ» έμειναν χωρίς πόντο από το 8’ ως το 11’40’’ και σκόραραν ξανά εντός πεδιάς στο 14’30’’ με τον Σεραφίν. Η ελληνική άμυνα έδινε ρεσιτάλ, τα ριμπάουντ δεν χάνονταν. Ο Τζάκσον και ο γαλλικός αιφνιδιασμός έδωσαν λύσεις για τους παίκτες του Τουπάν που έφτασαν σε απόσταση αναπνοής (39-37, 19’), πριν με τον Γιάνκοβιτς και τον Παππά η Ελλάδα αποκακρυνθεί και πάλι ως το +8 (45-37, 19’45’’) και τις δύο ομάδες να κλείνουν το πρώτο μισό της αναμέτρησης σε απόσταση έξι πόντων (45-39).
Οι Γάλλοι δεν έκαναν πίσω. Ο Τζάκσον με 11 πόντους σε πέντε λεπτά έδειχνε ικανός να ανατρέψει μόνος του την κατάσταση. Η Ελλάδα βρέθηκε στο -3 (46-49, 22’45’’) και απομακρύνθηκε ακόμη περισσότερο ως το -9 (50-57, 26’20’’). Ο Μίσσας επέλεξε να ρίξει στο παρκέ ταυτόχρονα Γιάνκοβιτς και Γιαννόπουλο για να έχει διπλή απειλή από τη γραμμή των τριών πόντων και η κίνηση απέδωσε καρπούς άμεσα στο παρκέ. Σκόραραν και οι δύο δικαιώνοντας τον προπονητή τους, ο Μπόγρης ήρθε να συνδράμει και η Ελλάδα βρέθηκε και πάλι με τα ηνία του αγώνα στα χέρια (62-59, 29’30’’) και προηγούμενη 64-61 στο 30’ με δύο εύστοχα σουτ του Γιαννόπουλου.
Η σκυτάλη παραδόθηκε στον Μπόγρη, η μπάλα πέρασε κοντά στο καλάθι και ο Έλληνας σέντερ φρόντισε να δικαιώσει τους συμπαίκτες του, με τον Γιαννόπουλο να παραμένει εύστοχος για το +10 (71-61, 32’15’’). Η προσπάθεια των Γάλλων να απειλήσουν δεν απέδωσε ουσιαστικά αποτελέσματα. Όταν στο 37’30’’ ο Σλούκας ευστόχησε για μία ακόμη φορά για να κάνει το 80-68, όλο το γήπεδο ήταν πια στο πόδι. Η νίκη και ο τίτλος της πρωταθλήτριας Ελλάδας ήταν σε ελληνικά χέρια. Και μπορεί να λένε ότι στο μπάσκετ καλό είναι να μην μιλάς και να μην πανηγυρίζεις πριν ακουστεί η κόρνα της γραμματείας, αλλά η εικόνα στο γήπεδο δεν δικαίωνε τους συντηρητικούς. Η φωνή τους πνίγηκε μέσα στα πανηγύρια και στα «σήκωσέ το…», στα χαμόγελα και στα πρόσωπα των παιδιών που αγωνίζονταν. Ως το τελικό 90-85… Και έναν ακόμη τίτλο για το ελληνικό μπάσκετ.
Διαιτητές: Ντραμπικόφσκι, Σουτούλοβιτς, Ομπράντοβιτς
Δεκάλεπτα: 22-16, 45-39, 64-61, 90-85
Ελλάδα (Μίσσας): Μάντζαρης 2, Μούρτος, Τσακαλέρης, Παππάς 10 (5 α), Γιαννόπουλος 14, Σακελλαρίου, Παπανικολάου 15 (ρ, 4 α, 2κ), Σλούκας 14 (7 α), Γιάνκοβιτς 10, Μπόγρης 14, Κασελάκης 11, Σαρικόπουλος
Γαλλία (Τουπάν): Ονά-Εμπό 3, Ερτέλ 9, Ντιό 21 (7ρ, 6 α), Σαμπ 2, Ραποσό 4, Τζάκσον 32 (8ρ), Καμαρά 2, Σεραφίν 10, Ντα Σιλβέιρα 2
Ανασημοσίευση απο: http://www.basket.gr/press/article.asp?id=5502
Ο αγώνας ήταν από τους καλύτερους της διοργάνωσης. Διατηρώντας αμείωτο το ενδιαφέρον όσων τον παρακολούθησαν από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό. Ή σχεδόν το τελευταίο, καθώς οι Έλληνες παίκτες είχαν φροντίζει να μην αφήσουν… καρδιοχτύπια για το φινάλε. Η αρχή ήταν καλύτερη πάντως για τους Γάλλους που προηγήθηκαν με 5 πόντους (7-12, 5’10’’). Η Ελλάδα όμως ήταν εκεί, μαζί με την απίστευτη ψυχή και πνεύμα νικητή αυτών των παιδιών, που ανέτρεψαν όλο το σκηνικό για να φτάσουν στο +12 (28-16, 11’30’’) με τρίποντο του Παπανικολάου και την ομάδα συνολικά να έχει ως εκείνη τη στιγμή 6/10 από τα 6μ25.
Οι «τρικολόρ» έμειναν χωρίς πόντο από το 8’ ως το 11’40’’ και σκόραραν ξανά εντός πεδιάς στο 14’30’’ με τον Σεραφίν. Η ελληνική άμυνα έδινε ρεσιτάλ, τα ριμπάουντ δεν χάνονταν. Ο Τζάκσον και ο γαλλικός αιφνιδιασμός έδωσαν λύσεις για τους παίκτες του Τουπάν που έφτασαν σε απόσταση αναπνοής (39-37, 19’), πριν με τον Γιάνκοβιτς και τον Παππά η Ελλάδα αποκακρυνθεί και πάλι ως το +8 (45-37, 19’45’’) και τις δύο ομάδες να κλείνουν το πρώτο μισό της αναμέτρησης σε απόσταση έξι πόντων (45-39).
Οι Γάλλοι δεν έκαναν πίσω. Ο Τζάκσον με 11 πόντους σε πέντε λεπτά έδειχνε ικανός να ανατρέψει μόνος του την κατάσταση. Η Ελλάδα βρέθηκε στο -3 (46-49, 22’45’’) και απομακρύνθηκε ακόμη περισσότερο ως το -9 (50-57, 26’20’’). Ο Μίσσας επέλεξε να ρίξει στο παρκέ ταυτόχρονα Γιάνκοβιτς και Γιαννόπουλο για να έχει διπλή απειλή από τη γραμμή των τριών πόντων και η κίνηση απέδωσε καρπούς άμεσα στο παρκέ. Σκόραραν και οι δύο δικαιώνοντας τον προπονητή τους, ο Μπόγρης ήρθε να συνδράμει και η Ελλάδα βρέθηκε και πάλι με τα ηνία του αγώνα στα χέρια (62-59, 29’30’’) και προηγούμενη 64-61 στο 30’ με δύο εύστοχα σουτ του Γιαννόπουλου.
Η σκυτάλη παραδόθηκε στον Μπόγρη, η μπάλα πέρασε κοντά στο καλάθι και ο Έλληνας σέντερ φρόντισε να δικαιώσει τους συμπαίκτες του, με τον Γιαννόπουλο να παραμένει εύστοχος για το +10 (71-61, 32’15’’). Η προσπάθεια των Γάλλων να απειλήσουν δεν απέδωσε ουσιαστικά αποτελέσματα. Όταν στο 37’30’’ ο Σλούκας ευστόχησε για μία ακόμη φορά για να κάνει το 80-68, όλο το γήπεδο ήταν πια στο πόδι. Η νίκη και ο τίτλος της πρωταθλήτριας Ελλάδας ήταν σε ελληνικά χέρια. Και μπορεί να λένε ότι στο μπάσκετ καλό είναι να μην μιλάς και να μην πανηγυρίζεις πριν ακουστεί η κόρνα της γραμματείας, αλλά η εικόνα στο γήπεδο δεν δικαίωνε τους συντηρητικούς. Η φωνή τους πνίγηκε μέσα στα πανηγύρια και στα «σήκωσέ το…», στα χαμόγελα και στα πρόσωπα των παιδιών που αγωνίζονταν. Ως το τελικό 90-85… Και έναν ακόμη τίτλο για το ελληνικό μπάσκετ.
Διαιτητές: Ντραμπικόφσκι, Σουτούλοβιτς, Ομπράντοβιτς
Δεκάλεπτα: 22-16, 45-39, 64-61, 90-85
Ελλάδα (Μίσσας): Μάντζαρης 2, Μούρτος, Τσακαλέρης, Παππάς 10 (5 α), Γιαννόπουλος 14, Σακελλαρίου, Παπανικολάου 15 (ρ, 4 α, 2κ), Σλούκας 14 (7 α), Γιάνκοβιτς 10, Μπόγρης 14, Κασελάκης 11, Σαρικόπουλος
Γαλλία (Τουπάν): Ονά-Εμπό 3, Ερτέλ 9, Ντιό 21 (7ρ, 6 α), Σαμπ 2, Ραποσό 4, Τζάκσον 32 (8ρ), Καμαρά 2, Σεραφίν 10, Ντα Σιλβέιρα 2
Ανασημοσίευση απο: http://www.basket.gr/press/article.asp?id=5502
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου