Ο θαυμασμός που κατέλαβε τους γονείς των μικρών κολυμβητών των ομάδων της Κοζάνης το περασμένο Σαββατοκύριακο 13-14 Μαρτίου 2010 όταν αντίκρισαν το ολοκαίνουργιο Δημοτικό Κολυμβητήριο Νάουσας (http://www.dkn.gr/ ), με την πισίνα των πενήντα μέτρων και οκτώ διαδρομών, στα αγωνιστικά εγκαίνια του στους Χειμερινούς Αγώνες Κεντροδυτικής Μακεδονίας 10-11-12 ετών, σύντομα έδωσε θέση στη μελαγχολία και, ναι, στη ζήλεια.
Η ίδια ακριβώς εναλλαγή συναισθημάτων μας δημιουργήθηκε όταν τα παιδιά μας εκπροσώπησαν την πόλη της Κοζάνης για πρώτη φορά σε αγώνες στην «πενηντάρα» πισίνα των οκτώ διαδρομών του καινούργιου Δημοτικού Κολυμβητηρίου Πτολεμαϊδας (http://www.dkpt.gr ) πριν περίπου δύο χρόνια.
Μελαγχολήσαμε και ζηλέψαμε οι γονείς των κολυμβητών της Κοζάνης γιατί για δεύτερη φορά σε δύο χρόνια μας δημιουργήθηκαν μερικά αναπάντητα (;) ερωτήματα.
Αραγε τα εκατοντάδες Κοζανιτάκια πού κολυμπούν καθημερινά «το ένα πάνω στ’ άλλο» στην «25άρα» απαρχαιωμένη πισίνα των έξη διαδρομών του ΔΑΚ, μια τενεκεδοκατασκευή τριακονταετίας, με τους τσιμεντένιους βατήρες, την οροφή πού «μπάζει» όταν βρέχει, τις τουαλέτες με την ανυπόφορη μυρωδιά πού τα παιδιά αρνούνται να πλησιάσουν και την νοσοκόμα πού δεν αντικαταστάθηκε από τότε που η τελευταία βγήκε στη σύνταξη (μήπως περιμένουμε πρώτα να γίνει κάποιο ατύχημα για να την αντικαταστήσουμε;), δεν αξίζουν κάτι καλύτερο;
Πως η γειτονική Πτολεμαϊδα, μία πόλη με τον μισό πληθυσμό της Κοζάνης, κατάφερε να ολοκληρώσει ένα υπερσύγχρονο οικολογικό κολυμβητήριο Ολυμπιακών προδιαγραφών;
Πως οι τοπικοί άρχοντες της Πτολεμαϊδας κατάφεραν να εξασφαλίσουν την βιώσιμη λειτουργία του;
Γιατί οι ομάδες της Κοζάνης να χρειάζεται να πηγαίνουν στις ώρες κοινού του Κολυμβητηρίου Πτολεμαϊδας για να κάνουν «ανθρώπινη» προπόνηση σε «κανονικές» αγωνιστικές συνθήκες;
Πως η Νάουσα, μία πόλη 20.000 κατοίκων, κατάφερε να χρηματοδοτήσει τη δημιουργία και τη βιωσιμότητα ενός υπέροχου κολυμβητηρίου πανευρωπαϊκού επιπέδου, πού θα υπερκαλύψει τις αθλητικές ανάγκες των δημοτών της για δεκαετίες και θα δημιουργήσει εισόδημα από τον «αθλητικό τουρισμό» για την πόλη; (αγώνες, προετοιμασία ομάδων, κλπ.)
Τι απέγινε η περίφημη «50άρα» πισίνα - φάντασμα στη Λευκόβρυση Κοζάνης, της οποίας η μελέτη ξεθάβεται περιστασιακά από Δημάρχους μέχρι Γενικούς Γραμματείς Αθλητισμού, στα πλαίσια της καθιερωμένης, ευκαιριακής υποσχεσιολογίας;
Γιατί η καινούργια πισίνα στο Λιάπειο Αθλητικό Κέντρο στα Κοίλα, δεν δίνεται σε λειτουργία καθώς, αν και «25άρα», θα μπορούσε να αποσυμφορήσει την πισίνα του ΔΑΚ;
Γιατί η κολύμβηση, το καλύτερο άθλημα από πλευράς διάπλασης σώματος και αποφυγής τραυματισμών στις παιδικές ηλικίες, και ο αθλητισμός γενικά, να απαξιώνονται με την έλλειψη σύγχρονων αθλητικών υποδομών στον Δήμο Κοζάνης;
Είναι καλύτερα να αποχαυνώνονται τα παιδιά μας μπροστά στον υπολογιστή ή στα καινούργια Internet Café που ξεφυτρώνουν καθημερινά;
Δεν καταλαβαίνουν οι τοπικοί μας άρχοντες ότι μία «50άρα» πισίνα στην Κοζάνη αποτελεί ανάγκη και απαίτηση για μία σύγχρονη πόλη 70.000 κατοίκων πού θέλει να λέγεται πρωτεύουσα περιφέρειας, κι αν μη τι άλλο, προσωπικά γι’ αυτούς έργο ζωής και παρακαταθήκης της υστεροφημίας τους;
Ούτε καν κάποιο στοιχειώδες αίσθημα ενός καλώς (ή έστω και κακώς) εννοούμενου τοπικισμού δεν μπορεί να τους ταρακουνήσει;
Η ίδια ακριβώς εναλλαγή συναισθημάτων μας δημιουργήθηκε όταν τα παιδιά μας εκπροσώπησαν την πόλη της Κοζάνης για πρώτη φορά σε αγώνες στην «πενηντάρα» πισίνα των οκτώ διαδρομών του καινούργιου Δημοτικού Κολυμβητηρίου Πτολεμαϊδας (http://www.dkpt.gr ) πριν περίπου δύο χρόνια.
Μελαγχολήσαμε και ζηλέψαμε οι γονείς των κολυμβητών της Κοζάνης γιατί για δεύτερη φορά σε δύο χρόνια μας δημιουργήθηκαν μερικά αναπάντητα (;) ερωτήματα.
Αραγε τα εκατοντάδες Κοζανιτάκια πού κολυμπούν καθημερινά «το ένα πάνω στ’ άλλο» στην «25άρα» απαρχαιωμένη πισίνα των έξη διαδρομών του ΔΑΚ, μια τενεκεδοκατασκευή τριακονταετίας, με τους τσιμεντένιους βατήρες, την οροφή πού «μπάζει» όταν βρέχει, τις τουαλέτες με την ανυπόφορη μυρωδιά πού τα παιδιά αρνούνται να πλησιάσουν και την νοσοκόμα πού δεν αντικαταστάθηκε από τότε που η τελευταία βγήκε στη σύνταξη (μήπως περιμένουμε πρώτα να γίνει κάποιο ατύχημα για να την αντικαταστήσουμε;), δεν αξίζουν κάτι καλύτερο;
Πως η γειτονική Πτολεμαϊδα, μία πόλη με τον μισό πληθυσμό της Κοζάνης, κατάφερε να ολοκληρώσει ένα υπερσύγχρονο οικολογικό κολυμβητήριο Ολυμπιακών προδιαγραφών;
Πως οι τοπικοί άρχοντες της Πτολεμαϊδας κατάφεραν να εξασφαλίσουν την βιώσιμη λειτουργία του;
Γιατί οι ομάδες της Κοζάνης να χρειάζεται να πηγαίνουν στις ώρες κοινού του Κολυμβητηρίου Πτολεμαϊδας για να κάνουν «ανθρώπινη» προπόνηση σε «κανονικές» αγωνιστικές συνθήκες;
Πως η Νάουσα, μία πόλη 20.000 κατοίκων, κατάφερε να χρηματοδοτήσει τη δημιουργία και τη βιωσιμότητα ενός υπέροχου κολυμβητηρίου πανευρωπαϊκού επιπέδου, πού θα υπερκαλύψει τις αθλητικές ανάγκες των δημοτών της για δεκαετίες και θα δημιουργήσει εισόδημα από τον «αθλητικό τουρισμό» για την πόλη; (αγώνες, προετοιμασία ομάδων, κλπ.)
Τι απέγινε η περίφημη «50άρα» πισίνα - φάντασμα στη Λευκόβρυση Κοζάνης, της οποίας η μελέτη ξεθάβεται περιστασιακά από Δημάρχους μέχρι Γενικούς Γραμματείς Αθλητισμού, στα πλαίσια της καθιερωμένης, ευκαιριακής υποσχεσιολογίας;
Γιατί η καινούργια πισίνα στο Λιάπειο Αθλητικό Κέντρο στα Κοίλα, δεν δίνεται σε λειτουργία καθώς, αν και «25άρα», θα μπορούσε να αποσυμφορήσει την πισίνα του ΔΑΚ;
Γιατί η κολύμβηση, το καλύτερο άθλημα από πλευράς διάπλασης σώματος και αποφυγής τραυματισμών στις παιδικές ηλικίες, και ο αθλητισμός γενικά, να απαξιώνονται με την έλλειψη σύγχρονων αθλητικών υποδομών στον Δήμο Κοζάνης;
Είναι καλύτερα να αποχαυνώνονται τα παιδιά μας μπροστά στον υπολογιστή ή στα καινούργια Internet Café που ξεφυτρώνουν καθημερινά;
Δεν καταλαβαίνουν οι τοπικοί μας άρχοντες ότι μία «50άρα» πισίνα στην Κοζάνη αποτελεί ανάγκη και απαίτηση για μία σύγχρονη πόλη 70.000 κατοίκων πού θέλει να λέγεται πρωτεύουσα περιφέρειας, κι αν μη τι άλλο, προσωπικά γι’ αυτούς έργο ζωής και παρακαταθήκης της υστεροφημίας τους;
Ούτε καν κάποιο στοιχειώδες αίσθημα ενός καλώς (ή έστω και κακώς) εννοούμενου τοπικισμού δεν μπορεί να τους ταρακουνήσει;
Πιο έξυπνοι, πιο «μάγκες» ή πιο καπάτσοι είναι οι «Καϊλιαριώτες» ή οι Ναουσαίοι πού τα κατάφεραν; (η απάντηση είναι προφανής και χίλια μπράβο τους).
Λύσεις υπάρχουν και για τη χρηματοδότηση της κατασκευής και για την χρηματοδότηση της λειτουργίας.
Λύσεις υπάρχουν και για τη χρηματοδότηση της κατασκευής και για την χρηματοδότηση της λειτουργίας.
Η Νάουσα και η Πτολεμαϊδα τις εξηγούν στις ιστοσελίδες των κολυμβητηρίων τους.
Στην Βέροια, μια πόλη πληθυσμιακά παρόμοια με την Κοζάνη, και στην Αλεξάνδρεια των 20.000 κατοίκων κατασκευάζονται νέα κολυμβητήρια Ολυμπιακών προδιαγραφών. Τελικά είμαστε τόσο «κουτσουρένιοι» ή τόσο «άχρηστοι» στην Κοζάνη; (κι εδώ η απάντηση φοβάμαι πως είναι προφανής).
Ελπίζοντας πως ίσως έστω τα εγγόνια μας να κολυμπήσουν σε 50άρα πισίνα στην Κοζάνη, αλλά πολύ φοβούμενος ότι αποτελώ τη φωνή βοώντος των δημοτών εν τη ερήμω της αδιαφορίας των τοπικών αρχόντων.
Μετά τιμής,
Κωνσταντίνος Τσιώρας
ctsioras@otenet.gr
Μάρτιος 2010
Κωνσταντίνος Τσιώρας
ctsioras@otenet.gr
Μάρτιος 2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου