Από σήμερα ξεκινάει η πλήρης εφαρμογή των νέων κανονισμών στο άθλημα που αγαπάμε. Η κεντρική φιλοσοφία των αλλαγών σύμφωνα με τον Κώστα Ρήγα, έναν από τους διαμορφωτές των νέων κανονισμών, είναι η προσπάθεια μείωσης των διαφορών που υπάρχουν με το ΝΒΑ ώστε το μπάσκετ κάποια στιγμή να παίζεται παντού με τους ίδιους κανονισμούς.
Δεν θα γίνει εκτενής και λεπτομερειακή αναφορά στο συγκεκριμένο άρθρο σε όλες τις αλλαγές των κανονισμών παρά μόνο στις σημαντικότερες και ευκολότερα κατανοητές. Προκειμένου να αποκτήσετε μια συνολική εικόνα των αλλαγών σας παραθέτω 2 συνδέσμους όπου γίνεται αναφορά στις περισσότερες αν όχι όλες τις αλλαγές:
- Η ανάλυση των νέων κανονισμών (Γιάννης Φιλέρης – Κώστας Ρήγας)
- Ο Βασίλης Γιάνναρης αναλύει τους νέους μπασκετικούς κανονισμούς
1. Η πρώτη αλλαγή στους κανονισμούς αφορά την μετακίνηση του τριποντου από τα 6,25μ. στα 6,75μμε εξαίρεση στα πλάγια όπου η απόσταση διαμορφώνεται στα 6,6 μ. από τη μέση περίπου της ρακέτας και κάτω. Επειδή η περιγραφική διατύπωση υστερεί της διαγραμματικής καλύτερο είναι να παρακολουθήσετε το σχήμα 1 όπου φαίνεται το τόξο των 6,75 μ. και οι παράλληλες γραμμές των 6,60 μ.
Σχήμα 1
Σε μια παλαιότερη έρευνα που είχε γίνει από το All Star Basket και τον Δαμιανό Παπαχατζή είχαν ερωτηθεί οι προπονητές της Α1 κατά πόσο θα πρέπει να μετακινηθεί η γραμμή των 6,25μ. στα 7,25μ. Παραθέτω τον ΣΥΝΔΕΣΜΟ του σχετικού άρθρου με τις απαντήσεις των προπονητών καθώς και υπενθυμίζω ότι :
- Αντίθετοι γενικά με την αλλαγή του τριπόντου από τα 6,25μ. ήταν οι Ομπράντοβιτς, Γιαννάκης, Μάρκοβιτς, Ζούρος, Μπατζώκας ο καθένας για διαφορετικούς λόγους. Σύμφωνα με τον κύριο Ζούρο θα υπάρξει αλλοίωση του χαρακτήρα του Ευρωπαϊκού μπάσκετ λόγω αδυναμίας προσαρμογής των ψηλών στην αλλαγή αυτή, ο Ζοτς διαφωνούσε λόγω του γεγονότος ότι θα ενισχυθεί η σημασία της ζώνης και θα περιοριστεί το θέαμα, ενώ ο Παναγιώτης Γιαννάκης έθεσε και αυτός θέμα προσαρμογής των παικτών στην αλλαγή αυτή καθώς και το ότι θα πρέπει να αυξηθούν οι διαστάσεις των γηπέδων!
- Στην ερώτηση για τη μεταφορά του τριποντου στα 7,25μ. υπήρξαν πολλοί προπονητές που συμφώνησαν με τη μεταφορά του τρίποντου στα 6,75μ. και όχι στα 7,25μ. Σε αυτούς συγκαταλέγονται οι Χέρμπερτ, Φλεβαράκης, Καλαφατάκης, Πεδουλάκης, ενώ ο Βαγγέλης Αλεξανδρής πρότεινε να μεταφερθεί η γραμμή του τριπόντου στα 6,5μ! Ο Αργύρης Πεδουλάκης επισήμανε ότι θα πρέπει να γίνει μελέτη του κατά πόσο η αύξηση της γραμμής τριπόντου μπορεί να υποστηριχθεί από τα υπάρχοντα γήπεδα των μικρότερων κατηγοριών.
- Υπέρμαχοι των 7,25μ. ήταν οι Αγγέλου, Ράτσα, σκεπτικός ήταν ο Σούλης Μαρκόπουλος ο οποίος εκτιμάει ότι στην πράξη θα πρέπει να δοκιμαστούν οι αλλαγές, ενώ ο Θανάσης Σκουρτόπουλος είναι γενικά υπέρ της αύξησης χωρίς να αναφέρεται σε ποια απόσταση.
Θυμίζω ότι οι συνολικές διαστάσεις ενός γηπέδου ΝΒΑ και ενός Ευρωπαϊκού ήταν και παραμένουν οι ακόλουθες :
| Γήπεδο ΝΒΑ | Γήπεδο Ευρώπης | |
| Πλάτος | 15,24μέτρα | 15μέτρα |
| Μήκος | 28,64 μέτρα | 28 μέτρα |
| Εμβαδό | 436,47τ.μ. | 420 τ.μ. |
Ο λόγος που τις παρέθεσα ήταν επειδή απορούσα πόσες φορές θα πατήσουν είτε την εξωτερική γραμμή είτε την γραμμή των τριών πόντων οι παίκτες φέτος λόγω της αύξησης της γραμμής του τριπόντου στις γωνίες χωρις να αυξηθούν οι διαστάσεις του γηπέδου. Στο ΝΒΑ όμως η σχετική απόσταση είναι γύρω στα 87 εκατοστά οπότε τα 90 εκατοστά μάλλον δεν θα δημιουργήσουν προβλήματα. Σχετική σημείωση: γύρω στα 30 εκατοστά είναι οι διαστάσεις ενος παππουτσιού Νο 48…
(Προστέθηκε μεταγενέστερα στο άρθρο 12.00, 2/10) Έκανε σχετική αναφορά για το θέμα ο Δημήτρης Ιτούδης τονίζοντας: «Δεν είναι μεγάλη η απόσταση για αθλητές που ξέρουν και σουτάρουν καλά. Αποτελεί θέμα συνήθειας. Το μειονέκτημα της ιστορίας έχει να κάνει με το γεγονός ότι δεν επιμηκύνθηκαν οι πλάγιες γραμμές των γηπέδων. Θα έπρεπε να έχουν ανοίξει γιατί τώρα που πήγε πιο πίσω το τρίποντο δεν υπάρχει πλέον πολύς χώρος και μπορείς να τις πατήσεις εύκολα. Ωστόσο δεν ήταν και εύκολο να συμβεί αυτό».
2. Η δεύτερη σημαντική αλλαγή στους κανονισμούς έγκειται στην αλλαγή του σχήματος της ρακέτας όπου όπως φαίνεται από το σχήμα 2 παίρνει τη μορφή ορθογώνιου παραλληλόγραμμου (δεξιά στο σχήμα 2). Με την αλλαγή αυτή κερδίζουν κάποια εκατοστά οι παίκτες που θέλουν να ποστάρουν στην περιοχή του χαμηλού (γύρω στα 25-30 εκατοστά) και μεσαίου ποστ χωρις να κινδυνεύουν να χρεωθούν με 3 δεύτερα. Με άλλα λόγια όσο πιο χαμηλά ποστάρει ένας παίκτης τόσο πιο κοντά μπορεί να έρθει στο καλάθι και να αποκτήσει μεγαλύτερο αποτέλεσμα.
Σχήμα 2
Σίγουρα δίνεται πλεονέκτημα με τον κανονισμό αυτό στο παιχνίδι στο χαμηλό ποστ και ίσως κάποιοι ψηλοί παλαιάς κοπής γίνουν λίγο πιο χρήσιμοι στο παιχνίδι των ομάδων.
3. Ο νέος κανονισμός του ημικυκλίου είναι ο «γνωστός» κανονισμός όπου δεν σφυρίζεται επιθετικό φάουλ αν πρόκειται για λει-απ, τζαμπ σουτ, όπου ο επιτιθέμενος στην κατάληξη της προσπάθειάς του και ενώ βρίσκεται στον αέρα πέφτει πάνω στον αμυνόμενο. Για περισσότερα δείτε τα βίντεο του άρθρου.
Για να θεωρηθεί ο αμυντικός παίκτης ότι βρίσκεται εντός του ημικυκλίου θα πρέπει και τα 2 πόδια του αμυνόμενου να βρίσκονται στο ημικύκλιο και να μην πατάει γραμμή κανένα από τα 2 πόδια του. Με άλλα λόγια να είναι εντελώς μέσα στο ημικύκλιο.
Πολύ σωστά κατά τη γνώμη μου ο Ομπράντοβιτς έχει τις ενστάσεις του όπως ανέφερε ο κος Ρήγας. Θα ήθελα στις δικαιολογημένες ενστάσεις του Ζοτς να προσθέσω ότι λυπάμαι τους διαιτητές που θα πρέπει στο μυαλό τους πριν πάρουν την απόφαση για επιθετικό ή μη φαουλ να εξετάσουν σε κλάσματα δευτερολέπτων τουλάχιστον 3 παραμετρους.
Αυτά τα γράφει ένας υπέρμαχος της γενικής φιλοσοφίας του παραπάνω κανονισμού.
Είναι νωρίς ακόμη να βγουν ασφαλή συμπεράσματα για την επίδραση των νέων κανονισμών. Το ενδιαφέρον είναι ότι ακούγονται πολλές και εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις. Άλλοι λένε ότι θα ευνοηθεί η ζώνη, άλλοι ότι θα εκλείψει η ζώνη, άλλοι ότι θα επιστρέψουν οι σέντερ παλαιάς κοπής με παιχνίδι στο χαμηλό ποστ.
Για πολλούς λόγους ήταν επιβεβλημένη η αύξηση της γραμμής των 3 πόντων, αλλά η επίδραση αυτής της αλλαγής βραχυπρόθεσμα δεν είναι εύκολο να προβλεφθεί ειδικά σε ομαδικούς όρους.
Για παράδειγμα πόσο θα πέσουν τα συνολικά ποσοστά των ομάδων από την αύξηση του τριπόντου και πόσο θα μειωθούν, αν μειωθούν, οι συνολικές προσπάθειες των ομάδων από το τρίποντο;
Θα έχουμε αύξηση της χρήσης της άμυνας ζώνης στα παιχνίδια και τι επιπτώσεις θα έχουν οι άμυνες ζώνης στο συνολικό παιχνίδι των ομάδων;
Βραχυπρόθεσμα θα δημιουργηθούν μεγαλύτεροι χώροι για τους επιτιθέμενους ή λόγω της έλλειψης προσαρμογής κάποιων παικτών στις νέες διαστάσεις του τριπόντου θα έχουμε μεγαλύτερες βοήθειες ;
Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα προκύπτουν σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα από τις αλλαγές των κανονισμών. Για να κάνω μια τοποθέτηση για τις 3 σημαντικότερες αλλαγές είμαι σίγουρα υπέρ της 1ης αλλαγής σε μεσομακροπρόθεσμο ορίζοντα, συμφωνώ με τον 2ο κανονισμό και αν και συμφωνώ με την φιλοσοφία του 3ου θα περίμενα να είναι πιο απλός κανονισμός και περισσότερο προς το συμφέρον του επιτιθέμενου.
Περιμένω με μεγάλο ενδιαφέρον τις απόψεις σας για τις αλλαγές των κανονισμών και την επίδραση τους στο μπάσκετ τόσο σε βραχυπρόθεσμο όσο και σε μεσομακροπρόθεσμο ορίζοντα, εκτός αν θεωρείτε ότι δεν είναι αναγκαία μια τέτοια διάκριση.
Υ.Γ.1. Παραθέτω και μια παράγραφο από συνέντευξη του Κ.Γαλάνη που μπορεί να δώσει τροφή για συζήτηση:
“Το 1996-97 κάναμε μια μελέτη για τη FIBA όπου αποτυπώναμε το εξής παράδοξο: κάθε χρόνο κάθε πρωτάθλημα (τα συγκεντρωτικά των παικτών και των ομάδων) έχει περίπου 70% ευστοχία στις βολές, 50% στα δίποντα και 33% στα τρίποντα. Αυτό σημαίνει ότι όταν κοιτάς τα νούμερα, υπάρχουν κανόνες που κυβερνούν το άθλημα. Και αυτό τη FIBA την ενδιέφερε. Και την ενδιέφερε γιατί όταν 33% από τα τρίποντα καταλήγουν στο καλάθι, σημαίνει ότι 1/3 είναι εύστοχο. Θα σηκωθώ τρεις φορές και θα «γράψω» ένα τρίποντο. Δηλαδή, στις τρεις φορές που θα σηκωθώ για σουτ, είναι σαν να σημειώνω ένα πόντο τη φορά. Το ίδιο ισχύει και για τα δίποντα. Όταν κάθε δυο δίποντα μετράει ένα (1/2, 50%), στις δυο φορές που θα σηκωθώ, θα «γράψω» τελικά ένα πόντο!
Το ερώτημα λοιπόν που έκανε τη FIBA να εκπλαγεί είναι γιατί οι παίκτες να μάχονται κάτω από τη ρακέτα και να βάζουν δίποντα και να μη μάθουν να σουτάρουν τρίποντα. Αφού κάθε φορά που πάνε να τελειώσουν μια επίθεση, ένα πόντο θα γράψουν. Είναι εντυπωσιακό πως η στατιστική οδήγησε τη FIBA να επιταχύνει τις επιθέσεις και τα 30’’ να τα κάνει 24’’.”
Υ.Γ.2. Σύμφωνα με τον Σωτήρη Γεωργίου θα έχουμε πάρα πολλές ζώνες φέτος και σίγουρα δεν μπορώ να καταλάβω από που προκύπτει η μείωση της συχνοτητας εμφανισης των αμυνων ζωνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου