Δεν είναι η πρώτη φορά που αναφέρεται το θέμα, αλλά ίσως "βγει" κάτι απ' την... επανάληψη. Σήμερα, ξημερώματα Δευτέρας, η κρατική τηλεόραση, μέσω της δημοφιλέστερης (;) αθλητικής της εκπομπής, μας ενημέρωσε για τα ματς της Α1 του μπάσκετ, και ΜΟΝΟ. Τι ώρα; Στις... 01.18!
Μάλιστα, κύριοι και κυρίες που αγαπάτε το μπάσκετ. Σήμερα Δευτέρα, εγώ ο εργαζόμενος θα ξυπνήσω (;) στις 07.00 για να πάω στη δουλειά μου, ή ακόμη και πιο... νωρίς! Στις 01.18 θα περιμένω, εγώ που λατρεύω το μπάσκετ, για να δω πέντε βιντεάκια 35 δευτερολέπτων που φιλότιμα σπικάρει ο φίλος Σκουλάς, τα οποία ουσιαστικά απλά γίνονται για να λέμε ότι "είπαμε και μπάσκετ". Είμαι βέβαιος ότι τα παιδιά του αθλητικού τμήματος θέλουν το καλύτερο, αλλά οι πολιτικοί πρϊστάμενοι τους και οι εντολοδόχοι τους, θεωρούν πως ο αθλητισμός (και δη το μπάσκετ) αποτελεί "δευτερεύων" παράγοντα κερδοφορίας. Κάντε μια Γιουροβίζιον, ρε παιδιά, και για... σκυλιά, αφού κάνατε και για παιδιά, κάνατε για κάθε πικραμένο. Με στιγμιότυπα επιλεγμένα "στο σωρό", χωρίς μια εντυπωσιακή φάση, χωρίς περαιτέρω ρεπορτάζ, χωρίς ένα άλλο θέμα, για να επιστρέψουμε, πώς να ενημερωθώ σωστά για το μπάσκετ, εγώ που θέλω εικόνα για το άθλημα, και δεν είμαι tecnho freak για να είμαι online συνέχεια και να βλέπω μπάσκετ;
Για να μην αρχίσουμε να μιλάμε για την Α2 Ανδρών, την Α1 Γυναικών (εκτός αν παίξει καμιά ομάδα σε κάποιον τελικό και παίξει κανά δίλεπτο θέμα ή πάει καμιά 5μελής αποστολή εκτός έδρας, όλα πληρωμένα, για να κάνει μια μετάδοση αγώνα), τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, το ΝΒΑ, ή ότι άλλο υπάρχει απ' το χώρο του μπάσκετ.
Δε μιλάμε για το βόλεϊ, το χάντμπολ, το στίβο ή την κολύμβηση. Πρέπει να πάρουμε κάποιο χρυσό μετάλλιο για να μπει "μπροστά" απ' τα γκολ του Σισέ, ή του Μιραλάς.
Ώρα 01.27: η "Αθλητική Κυριακή", μετά το... 9λεπτο του μπάσκετ, μεταδίδει την είδηση του ντοπαρίσματος της Πηγής Δεβετζή και μετά η νεαρά συνάδελφος λέει το ΚΟΥΦΟ: "ΑΠ' ΤΗΝ ΑΛΛΗ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ, Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΚΕΡΔΙΣΕ ΜΕ 3-1 ΤΟΝ ΗΡΑΚΛΗ ΚΑΙ ΚΑΤΕΚΤΗΣΕ ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΟ ΒΟΛΕΪ".
Και ο εκλιπών μεγάλος δρομέας και συνεπίθετος - δεν έχουμε κάποια άλλη σχέση, αλλά τιμούμε τη μνήμη του ως μεγάλου Έλληνα αθλητή, όπως τόσων άλλων - λέγεται Μιχάλης Κούσης, κι όχι... Κιούσης. όπως τον είπε ατυχώς η νεαρά, αδιάβαστη, καθαρά, συνάδελφος. Κρίμα, μια απογοήτευση τώρα ξημερώματα, για κάτι που όλοι πληρώνουμε και έχουμε απαιτήσεις, γιατί θέλουμε (να βλέπουμε) αθλητισμό στη ζωή μας και όχι τεμπελαριά με φουλάρια που το παίζουν κουλτούρες και μεταμοντέρνοι. Και γιατί ξέρουμε ότι οι δημοσιογράφοι εκεί θέλουν ό,τι κι εμείς, αλλά κάποιοι φαίνεται πως δεν τους αφήνουν.
Καληνύχτα, παιδιά. πάω να ονειρευτώ τις κόρες μου να παίζουν μπάσκετ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου