Αφορμή για τα παρακάτω στάθηκε η κουβέντα μεταξύ γονιών σε αγώνα του παιδικού πρωταθλήματος.
Θέμα ο τρόπος οργάνωσης των Ακαδημιών τα καλά παραδείγματα αλλά και η κακή πραγματικότητα στην πόλη μας.
Βλέποντας την ομάδα της Ένωσης Καβάλας το επίπεδο το αγωνιστικό που έχει μοιραία και η σύγκριση με τα δικά μας δεδομένα.
Ας δούμε πως είναι πάνω κάτω το μοντέλο που ακολουθεί η γειτονική πόλη .
Έχει δύο ομάδες στο παιδικό πρωτάθλημα τον Αστέρα και την Ένωση.
Η καλή ομάδα ας το πούμε είναι η Ένωση και η δεύτερη ο Αστέρας. Μπορεί να είναι δύο ομάδες αλλά κατά βάση είναι μία .
Στον Αστέρα είναι η ομάδα της δεύτερης ευκαιρίας και η Ένωση η ομάδα που έχει το πιο καλό υλικό. Αποτέλεσμα μια πρώτη ομάδα που μπορεί να χτυπήσει πρωτιές αν έχει και την ανάλογη οικονομική στήριξη που την έχει μπορεί να διεκδικήσει πρωτιές επιτυχίες και άλλα.
Μια συμμετοχή σε ένα παιδικό πρωτάθλημα έχει το ανάλογο κόστος που πολλές φορές γίνεται δυσανάλογο όταν η Ακαδημία είναι μικρή όταν η πόλη δεν μπορεί να παρέχει την οικονομική υποστήριξη πόσο μάλλον τώρα με την κρίση την οικονομική.
Στολές μπάλες μεταφορικά μέσα κλπ που μπορεί να ακούγονται αστεία σαν κόστος αλλά για ρωτήστε και τους υπεύθυνους των Ακαδημιών να μάθετε από πρώτο χέρι τα ζόρια που τραβάνε.Επιχορηγήσεις που όχι απλά αργούν αλλά κοντεύουν να ξεχαστούν και την κατάσταση σώζουν οι μηνιαίες εισφορές και τα μαγικά που κάνουν οι υπεύθυνοι. Κοστίζει να έχεις αγωνιστικό τμήμα και μάλιστα πολύ. Για σκεφτείται μόνο τις μετακινήσεις τους τυχόν διανυκτέρευση φαγητό και άλλα πολλά.
Αυτά πάνω κάτω είναι τα βασικά οικονομικά λειτουργικά προβλήματα που έχουν οι Ακαδημίες μας.
Μπορούν όμως αυτά να βρούνε λύση με δυσκολία αλλά μπορεί να βρεθεί λύση.
Εκεί που δεν μπορεί να γίνει τίποτα είναι στο ρόστερ των ομάδων.
Επειδή δεν θυμάμαι αν είναι δύο ή τρία χρόνια που βγήκε τρίτος ο Αρίωνας τρίτος Πανελλαδικά ( δεν έχει τόση σημασία το πότε) με ένα ρόστερ μισό καλύτερα με μια πεντάδα πήρε πανάξια την Τρίτη θέση. Σε ερώτηση που έγινε από Ροδίτη (εκεί έγιναν οι αγώνες) «γιατί υπάρχουν δύο ομάδες στο παιδικό πρωτάθλημα σε μια πόλη μικρή όπως η Ξάνθη» απάντηση δεν δόθηκε από τον πατέρα. Η επόμενη ερώτηση ήταν "τι θέση θα έπαιρνε ο Αρίωνας αν είχε και πάγκο "? πάλι δεν πήρε απάντηση.
Και τι απάντηση να δώσει !
Ας δούμε την σημερινή κατάσταση των δύο ομάδων μας που είναι στο παιδικό.
Πρώτα ο Αρίωνας που φέτος είναι κοινή παραδοχή έχει πρόβλημα στο δυναμικό του και για να μην παρεξηγηθώ δεν μειώνω καθόλου τα παιδιά αλλά απλά για να μπορείς να λες ότι είσαι πρωταγωνιστής σε ένα όμιλο και δεν έχεις απλή συμμετοχή δεν υπάρχει υλικό.
Με 3-4 μόνο παίκτες ομάδα δεν γίνεται να κάνεις . Θα πρέπει να υπερβάλουν σε κάθε παιχνίδι κάτι που δεν μπορεί να γίνει και το βλέπουμε άλλωστε.
Ασπίδα έχει μεν πιο πολύ υλικό αλλά δεν είναι αυτό που θα πεις με σιγουριά χτυπάω πρωτιές . Έλλειψη από ψηλά κορμιά κλπ κλπ.
Μα καλά γιατί δεν κάνουνε το αυτονόητο ακούγεται πολύ σε διάφορες κουβέντες και το ξαναλέω με αφορμή τα παιχνίδια που έγιναν.
Γιατί δεν γίνεται να κατέβει μια ομάδα στο παιδικό στελεχωμένη με ότι καλύτερο έχουν οι Ακαδημίες?
Καλή σκέψη αλλά πρακτικά έχει δυσκολίες πάντως όχι ανυπέρβλητες.
Ας κατέβαινε μια ομάδα φέτος στο παιδικό ας πήγαιναν ας πούμε οι καλοί του Αρίωνα να στελεχώσουν την Ασπίδα για να έχει πιο πολλές επιλογές?
Καλή σκέψη αλλά τι θα πρέπει να πει ο εκάστοτε προπονητής στα παιδιά που προπονεί εδώ και μερικά χρόνια και όταν φτάνουν στην ηλικία για να παίξουν στο παιδικό θα πρέπει να τους πει «κοιτάξτε τελείωσε για σας το μπάσκετ θα έρθει άλλος στην θέση σας» .
Δεν στέκει ούτε πρακτικά ούτε και ηθικά γιατί δεν έχει να κάνει με επαγγελματίες αλλά με παιδιά που τόσα χρόνια προσπαθούν και όταν έρθει η ώρα για μια συμμετοχή θα βρούνε κλειστές πόρτες?
Εξάλλου ποιό το νόημα των Ακαδημιών ?
Δεν συμπεριλαμβάνεται και ο μαζικός αθλητισμός στο πνεύμα λειτουργίας τους?
Ελα όμως που θέλουμε από την άλλη να έχουμε και καλές ομάδες αλλά και να δίνεται η ευκαιρία σε αυτούς που έχουν τις δυνατότητες να προχωρήσουν και αυτό γίνεται μόνο με την συμμετοχή σε ομάδες σε πρωταθλήματα ανταγωνιστικά με δυνατούς αντίπαλους.
Ο όμιλος που είχαν συμμετοχή για την πρώτη φάση οι ομάδες της πόλη ήταν από τους πιο αδύναμους σε αντίθεση με τις γειτονικές πόλεις που είχαν δυνατά παιχνίδια με μεγάλη πίεση και έμπαιναν νωρίς οι παίκτες στο κλίμα.
Ποιό από τα παιχνίδια που έγινε στην πρώτη φάση ήταν ντέρμπυ ?
Αποτέλεσμα όταν δεν υπάρχει πίεση οι παίκτες να είνα πιο χαλαροί να αποκομίζουν λάθος εντυπώσεις για τις πραγματικές δυνατοτητές τους.
Οι καλές ομάδες γίνονται καλύτερες όταν υπάρχουν δυνατοί αντίπαλοι , ο ανταγωνισμός βελτιώνει και για κάτι τέτοιο δεν είχαν την ευκαιρία οι ομάδες μας.
Νομίζω πάντα υπάρχει λύση πάντα υπάρχει ο τρόπος η δυνατότητα να ξεπερνιόνται τα προβλήματα με γνώμονα το καλύτερο για τα παιδιά τις Ακαδημίες το τοπικό μπάσκετ.
Πρόταση μου και θα θέλω να μπει σε διαβούλευση για να είμαστε μέσα στα πράγματα είναι η δημιουργία μιας άτυπης –τυπικής ομάδας Ακαδημίας, όπως θέλετε πείτε το με ένα σκοπό .
Εξηγούμαι . Ας μείνουν όπως είναι οι δύο τρεις Ακαδημίες ας παραμείνουν φυτώρια τόσο δημιουργίας νέων ταλέντων αλλά και μαζικού αθλητισμού αλλά μέχρι εκεί.
Από το σημείο όπου πρέπει να υπάρχει παιδική δυνατή ομάδα θα πρέπει να κάνουν στην άκρη και με μια κοινή ομάδα όπου θα συμμετέχουν οι καλοί της κάθε Ακαδημίας σαν πρώτη ομάδα με ότι καλύτερο διαθέτουν και ας την ονομάζουν όπως θέλουν" Η Ασπίδα του Αρίωνα" ο" Άθλος του Αρίωνα με την Ασπίδα" δεν έχει σημασία .
Ας έχουν και όσες άλλες δεύτερες παιδικές προπαιδικές αν αντέχει η τσέπη τους.
Πιστεύω αν πάει στην άκρη το εγώ και δούμε το εμείς έχει λογική η πρόταση.
Η Καβάλα το εφαρμόζει ο αντίποδας είναι το μαύρο χάλι στην Κομοτηνή.
Επειδή αξία έχει η διάθεση παρακαλώ όλους τους φίλους να εκφράσουν την άποψη τους με σχόλια ας προτείνουν,ας διαφωνήσουν, με λίγα λόγια ας υπάρξει ενδιαφέρον από εμάς για τα παιδιά μας .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου