Το ζήτημα του σχολικού αθλητισμού θα είναι από μόνο του μια μεγάλη δημόσια συζήτηση για την επόμενη χρονιά ανακοίνωσε στη Βουλή η υπουργός Παιδείας Αννα Διαμαντοπούλου.
Παράλληλα επέκρινε το γεγονός ότι σε πολλές περιπτώσεις όλος ο σχεδιασμός από την οικογένεια, γίνεται στη λογική του να επιλέξει το παιδί πρωτάθλημα, ώστε να υπάρχουν ειδικά κίνητρα για τις εισαγωγικές εξετάσεις, ενώ χαρακτήρισε απαράδεκτο το γεγονός ότι «έχουμε φαινόμενα ντόπινγκ στο σχολικό αθλητισμό».
Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΥΛΗΣ: Κυρία Υπουργέ, η απόφασή σας για αναστολή ή κατάργηση –πρέπει να το διευκρινίσετε- των σχολικών πρωταθλημάτων είναι ένα ακόμα πλήγμα στη νεολαία. Την απομακρύνει ακόμα περισσότερο από τα οφέλη της σωματικής άσκησης, που αφορά κατά κύριο λόγο τη θωράκιση της υγείας της, αλλά και τη προσωπικότητά της.
Εντάσσεται στη συνολική επίθεση που δέχεται το δικαίωμα της νεολαίας στη σωματική άσκηση. Ακολουθεί όλες τις περικοπές συνολικά στο χώρο του αθλητισμού, δηλαδή χρηματοδότηση αθλημάτων, κατηγοριοποίηση αθλημάτων, διακοπή προγραμμάτων ανάπτυξης, περιορισμό προγραμμάτων της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, περικοπές στα εθνικά αθλητικά κέντρα, στα κολυμβητήρια που αυτή τη στιγμή δεν μπορούν να λειτουργήσουν, με αποτέλεσμα τη μεταφορά του κόστους στην πλάτη των εργαζομένων μέσω του ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ.
Υπάρχουν και ορισμένες ακραίες, θα έλεγα, αποφάσεις, όπως για παράδειγμα η τελευταία, δηλαδή το να αποσύρονται τα οχήματα του ΕΚΑΒ και το νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό από τους αθλητικούς χώρους και αν συμβεί κάποιο τραγικό γεγονός, θα ερχόμαστε εδώ να βγάζουμε δακρύβρεχτους λόγους.
Επίσης, θεωρούμε ότι είναι πολύ σαθρό το αιτιολογικό σας ότι αναστέλλονται τα σχολικά πρωταθλήματα, επειδή υπάρχουν ανταλλάγματα. Γνωρίζετε ότι εμείς από θέση αρχής είμαστε ενάντια στα υλικά ανταλλάγματα και στα υλικά κίνητρα, ιδιαίτερα όσον αφορά το σχολικό αθλητισμό, αλλά μπορείτε πάρα πολύ καλά να καταργήσετε τα υλικά κίνητρα και τα ανταλλάγματα και να ενισχύσετε και με γυμναστές και με επιστημονικό δυναμικό και με χρηματοδότηση την πραγματοποίηση σχολικών πρωταθλημάτων.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε τον κ. Πρωτούλη.
Παρακαλείται η Υπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων κα Άννα Διαμαντοπούλου να απαντήσει στον ερωτώντα Βουλευτή.
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων):Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Όπως έχει απαντήσει και η αρμόδια Υφυπουργός κα Χριστοφιλοπούλου –έχει δώσει λεπτομερή στοιχεία- είναι προφανές –και το λέω κατηγορηματικά- ότι οι σχολικοί αγώνες θα συνεχιστούν. Υπήρξε ένα πολύ συγκεκριμένο πρόβλημα που έχει να κάνει με τον τρόπο εκτέλεσης του προϋπολογισμού φέτος. Υπήρχαν συσσωρευμένα χρέη για τους σχολικούς αγώνες από προηγούμενες χρονιές, τα οποία έπρεπε να αντιμετωπιστούν.
Έχουν γίνει όλες οι απαιτούμενες διαδικασίες, ώστε να αντιμετωπίσουμε αυτά τα προβλήματα. Έγινε ήδη συνάντηση της Υφυπουργού και των υπηρεσιών του Υπουργείου με όλες τις ομοσπονδίες, ώστε σε συνεργασία να μπορέσουν να ολοκληρωθούν τα σχολικά πρωταθλήματα.
Όμως, το πιο σημαντικό, κύριε συνάδελφε, είναι ότι συμφωνούμε όλοι πως χρειάζεται μια επανεξέταση του σχεδιασμού για το σχολικό αθλητισμό. Θα πρέπει να συμφωνήσουμε στην πολιτική της φυσικής αγωγής, η οποία είναι προτεραιότητα.
Αυτό το αποδείξαμε με το φετινό πρόγραμμα που γίνεται πιλοτικά σε οκτακόσια σχολεία, τα οποία είναι το 30% των μαθητών, όπου έχουμε αύξηση των ωρών της φυσικής αγωγής. Πραγματικά, η φυσική αγωγή είναι μια προτεραιότητα όπως και ο συνδυασμός της και με πολιτικές αγωγής υγείας και διατροφής.
Δεύτερον, χρειάζεται να οργανώσουμε την υποστήριξη των παιδιών με ιδιαίτερες δυνατότητες, με τρόπο που να μπορούν να παρακολουθούν και τα μαθήματά τους.
Θέλω, λοιπόν, να σας πω ότι η όλη πολιτική του σχολικού αθλητισμού είναι ένα θέμα που θα μπει σε διαβούλευση, να δούμε ξανά τους στόχους που αφορούν το σύνολο των παιδιών και όχι συγκεκριμένα παιδιά, να μπορούν με τρόπους οι οποίοι είναι εφικτοί μέσα στην οικονομική κατάσταση που έχουμε σήμερα να έχουμε πολιτικές διευκόλυνσης των προικισμένων παιδιών και βεβαίως να δούμε τη συνεργασία στη νέα πλέον διοικητική διαίρεση της χώρας με τις περιφέρειες και τους δήμους, ώστε να γίνεται η καλύτερη δυνατή χρήση των αθλητικών χώρων.
Σήμερα πολλοί από τους αθλητικούς χώρους που είναι δημοτικοί ή δημόσιοι δεν χρησιμοποιούνται κατά προτεραιότητα από το σχολικό αθλητισμό, αλλά πολλές φορές από τον επαγγελματικό αθλητισμό και αυτό είναι ένα από τα μεγάλα ζητήματα που πρέπει συνολικά να μπουν σε συζήτηση.
Όπως έχουμε δηλώσει και το θέμα του σχολικού αθλητισμού ενταγμένο μέσα στην πολιτική για το νέο σχολείο θα είναι από μόνο του μια μεγάλη δημόσια συζήτηση για την επόμενη χρονιά.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε την Υπουργό κα Διαμαντοπούλου.
Παρακαλείται να λάβει το λόγο ο κ. Πρωτούλης για να δευτερολογήσει.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΥΛΗΣ: Κυρία Υπουργέ, εμείς προτείνουμε τη χορήγηση δωρεάν από το κράτος όλων των προϋποθέσεων για τη φυσική αγωγή. Είμαστε ενάντια στην επιχειρηματικοποίηση και του σχολικού αθλητισμού. Το επισημαίνουμε γιατί οι γενικές διακηρύξεις δεν διασφαλίζουν τίποτα επ’ αυτού.
Χρειάζεται, λοιπόν, υλικοτεχνική υποδομή, επιστημονική στήριξη, επαρκής χρηματοδότηση που να κατοχυρώνει το δικαίωμα στη φυσική αγωγή και τον αθλητισμό στο σχολείο, διορισμός καθηγητών φυσικής αγωγής και ιδιαίτερο βάρος να δοθεί και στην υγεία των μαθητών-αθλητών με τη φροντίδα του κράτους, την καθιέρωση κάρτα υγείας από το Ε.Σ.Υ. και με ανά τρίμηνο εξειδικευμένες εξετάσεις δωρεάν για όλους τους μαθητές.
Γνωρίζετε πάρα πολύ καλά –το έχουμε αναφέρει και με τη μορφή του κοινοβουλευτικού ελέγχου- τι ποσά πληρώνουν και τι ταλαιπωρία τραβάνε οι γονείς στην αρχή κάθε χρονιάς, για να εξασφαλίσουν αυτό το περιβόητο χαρτί από το γιατρό που εγκρίνει ότι το παιδί τους μπορεί να παρακολουθήσει το μάθημα της γυμναστικής ή και αθλητικές δραστηριότητες μέσα στο σχολείο.
Γνωρίζετε και εσείς γιατί έχετε διατελέσει και σε επιτελεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ότι υπάρχει και έκθεση της Επιτροπής Πολιτισμού και Παιδείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου βασιζόμενη σε ερευνητικά δεδομένα που διατύπωσε προβλήματα που υπάρχουν συνολικά στο χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε σχέση με τη φυσική αγωγή, όπως η περιθωριοποιημένη σωματική άσκηση κατά τη διάρκεια της σχολικής ημέρας.
Τα τελευταία χρόνια ο χρόνος που αφιερώνεται στη φυσική αγωγή στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει μειωθεί σταδιακά. Από το 2002 μειώθηκε από τα 121 λεπτά στα 109 λεπτά εβδομαδιαίως στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, από τα 117 λεπτά στα 101 λεπτά στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ενώ η έρευνα συνιστά σωματική άσκηση για τα παιδιά και τους εφήβους διάρκειας 60 λεπτών ημερησίως.
Ας μην αναφέρουμε και τα στοιχεία για τη χώρα μας. Η φυσική αγωγή στο χώρο της ελληνικής εκπαίδευσης είναι εξοβελισμένη. Δεν υπάρχει δηλαδή φυσική αγωγή στο χώρο της ελληνικής εκπαίδευσης.
Έχουμε υψηλά ποσοστά παχυσαρκίας. Είμαστε πρωταθλητές συνολικά στο χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και αυτό δημιουργεί τραγικές συνέπειες και για την υγεία και για τη διάπλαση της προσωπικότητας. Ιδιαίτερα μετά τις αλλαγές που επήλθαν στο εκπαιδευτικό σύστημα από το νόμο του Αρσένη το 1998, η κατάσταση είναι πραγματικά δραματική σ’ αυτό τον τομέα. Τα παιδιά κάθονται όλη την ημέρα σε μια καρέκλα, από το σχολείο στο φροντιστήριο και ξανά πίσω, και η σωματική άσκηση δεν υπάρχει. Αυτό είναι πολυτέλεια για λίγους. Οι γονείς που θέλουν τα παιδιά τους να αναπτυχθούν αρμονικά, βάζουν το χέρι πολύ βαθιά στην τσέπη για να ακολουθήσουν αυτά ένα άθλημα, ένα σπορ.
Τελειώνω με το εξής. Γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι από λόγους αρχής είμαστε αντίθετοι στην πριμοδότηση υλικών προνομίων -κι αυτό γιατί ο εμπορευματοποιημένος αθλητισμός τάζει στους νέους χρήματα και κοινωνική καταξίωση- όπως, για παράδειγμα, είναι και το προνόμιο της εισαγωγής στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ. Διαστρεβλώνεται έτσι το νόημα της σωματικής αγωγής, που έχει να κάνει με την ανιδιοτέλεια, και βέβαια δεν είναι και λίγα τα κρούσματα μαθητικού ντόπινγκ, που προδίδουν ότι υπάρχει και κάτι το αρρωστημένο σ’ αυτή την υπόθεση, γιατί οι οικογένειες μέσω και αυτής της διάκρισης κάνουν τα πάντα για να διακριθεί το παιδί, τα πάντα για την κοινωνική του καταξίωση, την επαγγελματική του σταδιοδρομία ή πολύ περισσότερο και για μια θέση στο πανεπιστήμιο.
Επαναλαμβάνω, αν και μπορεί να μην είναι αρεστό, ότι εμείς θεωρούμε πως τα υλικά κίνητρα στο σχολικό αθλητισμό πρέπει να σταματήσουν να υπάρχουν.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε το συνάδελφο κ. Πρωτούλη.
Το λόγο έχει η Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, κ. Άννα Διαμαντοπούλου.
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων):Κύριε συνάδελφε, θα συμφωνήσω σε πολλά απ’ αυτά που είπατε. Έχετε δίκιο, γι’ αυτό και τόνισα την ανάγκη να επανεξετάσουμε το σχεδιασμό του σχολικού αθλητισμού. Σε πολλές περιπτώσεις όλος ο σχεδιασμός, πολλές φορές και από την οικογένεια, γίνεται στη λογική του να επιλέξει το παιδί πρωτάθλημα, ώστε να υπάρχουν ειδικά κίνητρα για τις εισαγωγικές εξετάσεις.
Αυτό δεν συνάδει με τις αρχές και τις αξίες του αθλητισμού. Γι’ αυτό και όλη αυτή η συζήτηση θα επανέλθει, χωρίς να λέω ότι δεν υπάρχουν και περιπτώσεις όπου πραγματικά θα πρέπει σε αθλητές μας και παιδιά, τα οποία είναι ιδιαίτερα ταλαντούχα, να δίνεται η δυνατότητα και να μπορεί η Πολιτεία να τους βοηθά, ώστε να έχουν τις επιδόσεις τις οποίες χρειαζόμαστε βεβαίως και ως χώρα.
Θα ήθελα όμως να τελειώσω μ’ αυτό που ξεκινήσατε. Είπατε ότι πρέπει να δίνονται δωρεάν μια σειρά από πράγματα που αφορούν και τις υποδομές και τις υπηρεσίες στο χώρο του αθλητισμού. Κύριε συνάδελφε, δεν υπάρχει τίποτα δωρεάν. Κάποιοι πληρώνουν. Οι γυμναστές δεν δουλεύουν δωρεάν. Πληρώνονται. Οι αθλητικές εγκαταστάσεις έχουν πολύ μεγάλο κόστος και για την κατασκευή τους και για τη λειτουργία τους. Η μεταφορά δεν είναι δωρεάν. Πληρώνεται. Και πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος.
Σήμερα, λοιπόν, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να χρησιμοποιήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο αυτά τα χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου και το ποσό που έχουμε να μπορέσει να δώσει το κυρίαρχο. Ποιο είναι το βασικό και κυρίαρχο στον σχολικό αθλητισμό; Μαζική άθληση των παιδιών, με τους καλύτερους όρους, με αξίες και με αρχές. Είναι απαράδεκτο το να έχουμε φαινόμενα ντόπινγκ στο σχολικό αθλητισμό -αυτό νομίζω ότι ως χώρα δεν μπορούμε να το αντέξουμε- που σημαίνει ότι υπάρχει μία κουλτούρα η οποία ξεκινάει από τα 12, 13, 14; Είναι μεμονωμένα κρούσματα, αλλά δεν πρέπει να υπάρχουν πουθενά.
Επομένως, πρέπει να επιδιωχθεί η σύνδεση του σχολικού αθλητισμού με συγκεκριμένες αξίες και η χρησιμοποίηση των υπαρχόντων πόρων με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Και επειδή πολλά απ’ αυτά που είπατε και για το θέμα του πιστοποιητικού των παιδιών και για τον τρόπο που οργανώνεται η φυσική άσκηση στα σχολεία, και στα δημοτικά και στα γυμνάσια, είναι σωστά, πιστεύω ότι θα συμμετάσχετε σ’ αυτή τη διαβούλευση που ξεκινάει με πολύ δημιουργικό τρόπο.
http://fokidaedu.blogspot.com/2011/02/blog-post_05.html
http://fokidaedu.blogspot.com/2011/02/blog-post_05.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου