Στους καιρούς που ζούμε, το θέαμα των κατάμεστων κερκίδων στο κλειστό γυμναστήριο της Μίκρας στο φάιναλ φορ του Παιδικού Πρωταθλήματος της ΕΚΑΣΘ, αλλά και το ίδιο το μπασκετικό θέαμα που έδειξαν και οι 4 ομάδες που συμμετείχαν (Μαντουλίδης, ΠΑΟΚ, Άρης, Αστέρια), είναι στοιχεία που μας κάνουν όλους όσους αγαπάμε το μπάσκετ να αισιοδοξούμε!
Να αισιοδοξούμε για αυτά τα παιδιά, για το μέλλον του μπάσκετ της Θεσσαλονίκης και της Βόρειας Ελλάδας, γιατί δείχνουν ότι έχουν μέλλον. Ναι, είναι σε μικρή ηλικία ακόμη και κανείς δε γνωρίζει πως θα εξελιχθούν! Στο χέρι μας όμως είναι να τα βοηθήσουμε να γίνουν και καλοί παίκτες - οι καλοί προπονητές που έχει η "Μπασκετομάνα" το εγγυώνται αυτό, πιστεύουμε - και ηθικά στοιχεία στην κοινωνία που διάγει στιγμές κατήφορου...
Οι γεμάτες κερκίδες είναι επίσης ένα παρήγορο στοιχείο. Δείχνουν ότι ο κόσμος του μπάσκετ δεν σταματά να ζητά... μπάσκετ, να θέλει να δει αυτό που αγαπά. Βέβαια ήταν γονείς, συμμαθητές και φίλοι, είναι γεγονός. Ήταν όμως και παράγοντες, και προπονητές, και παίκτες, και δημοσιογράφοι, και διαιτητές.
Οφείλουμε όλοι να θωρακίσουμε, λοιπόν, την αγάπη των παιδιών μας για τον αθλητισμό, για το μπάσκετ που είναι το δικό μας αγαπημένο σπορ. Μακριά απ' τις ανοησίες των ημερών, μακριά από τα μανατζεριλίκια, μακριά απ' τις "κακές παρέες", μόνο τη μπάλα στο χέρι, διάβασμα, και σεβασμό στους δασκάλους και στους γονείς! Εμείς οι ίδιοι, γονείς και προπονητές και δημοσιογράφοι, και παράγοντες, οφείλουμε στα παιδιά μας να προσπαθήσουμε να πετύχουμε στη δική μας αποστολή. Αυτά, στη δική τους, πέτυχαν!
Να αισιοδοξούμε για αυτά τα παιδιά, για το μέλλον του μπάσκετ της Θεσσαλονίκης και της Βόρειας Ελλάδας, γιατί δείχνουν ότι έχουν μέλλον. Ναι, είναι σε μικρή ηλικία ακόμη και κανείς δε γνωρίζει πως θα εξελιχθούν! Στο χέρι μας όμως είναι να τα βοηθήσουμε να γίνουν και καλοί παίκτες - οι καλοί προπονητές που έχει η "Μπασκετομάνα" το εγγυώνται αυτό, πιστεύουμε - και ηθικά στοιχεία στην κοινωνία που διάγει στιγμές κατήφορου...
Οι γεμάτες κερκίδες είναι επίσης ένα παρήγορο στοιχείο. Δείχνουν ότι ο κόσμος του μπάσκετ δεν σταματά να ζητά... μπάσκετ, να θέλει να δει αυτό που αγαπά. Βέβαια ήταν γονείς, συμμαθητές και φίλοι, είναι γεγονός. Ήταν όμως και παράγοντες, και προπονητές, και παίκτες, και δημοσιογράφοι, και διαιτητές.
Οφείλουμε όλοι να θωρακίσουμε, λοιπόν, την αγάπη των παιδιών μας για τον αθλητισμό, για το μπάσκετ που είναι το δικό μας αγαπημένο σπορ. Μακριά απ' τις ανοησίες των ημερών, μακριά από τα μανατζεριλίκια, μακριά απ' τις "κακές παρέες", μόνο τη μπάλα στο χέρι, διάβασμα, και σεβασμό στους δασκάλους και στους γονείς! Εμείς οι ίδιοι, γονείς και προπονητές και δημοσιογράφοι, και παράγοντες, οφείλουμε στα παιδιά μας να προσπαθήσουμε να πετύχουμε στη δική μας αποστολή. Αυτά, στη δική τους, πέτυχαν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου